Abamak

ABAMAK, Yöresel. 1. Bir kimseyi, bir şeyi birine abamak, çirkin, kusurlu bir kızı o kimseyle evlendirmek, ona yamamak; kötü bir malı hileye başvurarak o kimseye yutturmak: Ağa çirkin kızını kâhyasına abadı. Çürük sebzeleri alıcıya abamak. —    2. Bir şeyi (soyut) bir kimseye abamak, bir suçu, bir sorumluluğu o kimsenin üzerine yıkmak: Korkarım bu suçu sana abayacaklar. — 3. Bir kimseyi (bir işten) abamak, onu, bir işi gerçekleştirmekten alıkoymak, oyalamak: Beni işimden abama!